Wprowadzenie do Google Sheets dla SEO 

Aplikacja online jest bardzo podobna do Microsoft Excel. Ma podobny interfejs, narzędzia do edycji i formatowania, a także obsługę formuł i skryptów. Jeśli już wcześniej pracowałeś w Excelu, będziesz musiał po prostu przyzwyczaić się do innej składni. Początkujący użytkownicy, którzy będą pracować z arkuszami kalkulacyjnymi po raz pierwszy, powinni zapoznać się z podstawowymi pojęciami:

1. Komórka – jednostka zawartości informacyjnej, pole, w którym wpisywane są dane.
2. Wiersz – poziomy układ komórek.
3. Kolumna – pionowy układ komórek.
4. Tabela – prostokątna tablica, zawierająca określoną liczbę kolumn i wierszy.
5. Funkcja – operacja na danych w komórkach, mająca na celu uzyskanie określonego wyniku.
6. Wiersz – część tabeli, do której funkcja uzyskuje dostęp.
7. Formuła – kombinacja funkcji i wierszy, do których się odnoszą. Zarówno w programie Microsoft Excel, jak i w Google Sheets formuły rozpoczynają się od znaku równania “=”. 

Aby uczynić te pojęcia bardziej przejrzystymi, oto prosty przykład:

Podstawowe formuły Google Sheets dla SEO

Proste funkcje mogą znacznie zwiększyć produktywność. Używając ich w codziennej pracy, zmniejszysz ogólne obciążenie. W rezultacie będzie więcej czasu na wyciąganie wniosków z analizy i podejmowanie ważnych decyzji.

1. IF do sprawdzenia, czy zostały spełnione warunki

Jak to działa: formuła daje jedną z dwóch odpowiedzi w zależności od tego, czy określony warunek jest spełniony w zaznaczonej komórce. 

Składnia: =IF(condition, value_if_true, value_if_false), gdzie:

• condition – warunek wyrażony jako funkcja matematyczna;
• value_if_true – wartość, jeśli dane w komórce spełniają warunek;
• value_if_false – wartość, jeśli warunek nie jest spełniony. 

Przykładowo, chcemy sprawdzić, czy miesięczny ruch organiczny przekracza 100 tys. zapytań. Nasza formuła SEO w Google Sheets będzie wyglądać następująco:

=IF(C3>100000;”YES”;”NO”).

W elemencie condition można używać różnych operatorów matematycznych:

• jest dokładnie równe (=);
• mniejsze niż (<)
• większe niż (>);
• mniejsze lub równe (<=);
• większe lub równe (>=);
• nie równa się (<>).

Należy również zwrócić uwagę na składnię pisania elementów value_if. Aby wyświetlić tekst w komórce, należy ująć go w cudzysłów. Jeśli tego nie zrobić, Google Sheets potraktują wartość jako formułę. W takim przypadku zwykły tekst zostanie rozpoznany jako fałszywa funkcja.

2. LEN do obliczania liczby znaków w komórce

Jak to działa: formuła określa długość tekstu w określonej komórce. Jeśli zawiera ona formułę, będą zliczane znaki, które ona dsje w wyniku. 

Składnia: =LEN(insertcell), gdzie 

• insertcell – odwołanie do komórki. 

Na przykład, chcemy policzyć liczbę znaków w zapytaniach wyszukiwania. Jest to bardzo cenny wskaźnik dla SEO, ponieważ pozwala uporządkować słowa kluczowe i sprawdzić je pod kątem zgodności z warunkami wyszukiwarek lub platform reklamy kontekstowej. Wzór wygląda następująco: 

=LEN(B3).

Przydatna wskazówka: nie trzeba wprowadzać osobnej formuły w każdym wierszu. Po wypełnieniu pierwszej komórki serwis Google Sheets zaproponuje wypełnić pozostałe – wystarczy wyrazić zgodę na użycie tej funkcji.

3. SPLIT do dzielenia informacji na wiele komórek 

Jak to działa: formuła dzieli tekst i zapisuje go w wielu komórkach na podstawie określonego separatora. 

Składnia: =SPLIT(Text, Delimiter), gdzie

• Text – odwołanie do komórki, zawierającej żądany tekst;
• Delimiter – znak rozdzielający. 

Na przykład, musimy wyróżnić poszczególne słowa z zapytań wyszukiwania. Można to zrobić, rozdzielając tekst spacjami we frazach. Formuła będzie wyglądać następująco:

=SPLIT(B3;” “).

Uwaga: znak, używany do dzielenia tekstu, musi być ujęty w cudzysłów. Po wykonaniu funkcji formuły pozostaną tylko w skrajnych lewych komórkach tablicy – reszta zostanie zapisana w tekście. Jeśli jednak zmienisz dane, zostaną one automatycznie zaktualizowane. 

4. CONCATENATE do łączenia danych

Jak to działa: funkcja łączy zawartość jednej komórki na podstawie tekstu w kilku innych komórkach. Można również dodać inne elementy, które nie są zapisane w tabeli. 

Składnia: =CONCATENATE(range1;range2;…), gdzie 

• range – odwołanie do komórek lub wierszy danych. Zamiast tego można dodać własny tekst, ujmując go w cudzysłów. 

Na przykład, chcemy połączyć zapytanie wyszukiwania i wielkość ruchu organicznego, oddzielając je podkreślnikiem “_”. Formuła będzie wyglądać następująco:

=CONCATENATE(B3;”_”;C3).

Przydatna wskazówka: formuła ta jest idealna do łączenia adresu strony z nazwą domeny i prefiksem HTTP lub HTTPS. Znacznie upraszcza to konstruowanie adresów URL z fragmentów, przesłanych przez niektóre serwisy SEO.

5. COUNTIF do obliczania liczby komórek, spełniających określone warunki 

Jak to działa: w przeciwieństwie do IF, sprawdza, czy warunek jest spełniony w wierszu, a nie w pojedynczej komórce. Wyświetla liczbę komórek, w których warunek jest spełniony. 

Składnia: =COUNTIF(range, criteria), gdzie.

• range – odwołanie do serii danych;
• criteria – warunek wyrażony za pomocą funkcji matematycznej. 

Na przykład chcemy policzyć liczbę kluczy z kosztem kliknięcia reklamy kontekstowej do 2 USD. Formuła będzie wyglądać następująco:

=COUNTIF(E3:E12; “<2”).

Nie zapomnij ująć warunku w cudzysłów. Pamiętaj również, że możesz używać wszystkich operatorów matematycznych równości lub nierówności. 

6. UPPER/LOWER/PROPER, aby wybrać żądaną wielkość liter 

Jak to działa: zmienia wielkość liter na wielką, małą lub wielką pierwszą literę i małe pozostałe. 

Składnia: =UPPER(text), =LOWER(text), =PROPER(text), gdzie

text – odwołanie do komórki lub ręcznie wprowadzonego fragmentu tekstu.

Na przykład, musimy sformatować automatycznie pobierane sugestie tytułów lub metatagów Description. Niektóre programy domyślnie wyświetlają małe litery, inne – wielkie. W naszej tabeli najpierw przekonwertujemy tekst na małe litery, potem na wielkie, a następnie na poprawną pisownię. Formuły będą wyglądać następująco:

=LOWER(B3),

=UPPER(G3),

=PROPER(H3).

Ten zestaw formuł nadaje się również do tworzenia raportów. Wygodne formatowanie pozwala szybko uzyskać przejrzyste, piękne tabele, które wyraźnie pokazują cele lub rezultaty pracy.

7. UNIQUE do wyszukiwania i usuwania duplikatów 

Jak to działa: przegląda kolumnę – jeśli zawiera komórki ze zduplikowanymi danymi, wyświetla je tylko raz. 

Składnia: =UNIQUE(range), gdzie

• range – przeglądany zakres danych. 

Na przykład, skopiowaliśmy sugerowane klucze dla kilku stron naszej witryny do jednej kolumny i chcemy wybrać wszystkie unikalne wartości, pozbywając się duplikatów. Formuła będzie wyglądać następująco:

=UNIQUE(B3:B12).

Przydatna wskazówka: funkcja UNIQUE może być również używana do usuwania pustych komórek. W tym przypadku można nawet podać link do kolumny. Formuła SEO w Google Sheets wygląda następująco: =UNIQUE(B:B).

8. SUMIF dla dodawania wartości komórek, które spełniają określone kryteria

Jak to działa: sprawdza, czy warunek jest spełniony w tej komórce lub w innym równoległym wierszu danych. Jeśli tak, dodaje ją do sumy, jeśli nie, pomija ją. 

Składnia: =SUMIF(range, criterion, [sum_range]), gdzie

• range – zakres, w którym sprawdzany jest warunek;
• criterion – warunek, określony przez funkcję matematyczną;
• [sum_range] – ciąg znaków dla dodawania. Parametr opcjonalny – wprowadzany tylko wtedy, gdy równoległy wiersz jest sprawdzany pod kątem zgodności z warunkiem. 

Na przykład musimy sprawdzić, ile ruchu organicznego generują klucze o wysokiej częstotliwości, które mają ponad 100 tysięcy wyświetleń. Formuła będzie wyglądać następująco:

=SUMIF(C3:C12;”>100000″).

Jeśli chcemy obliczyć ruch organiczny dla wszystkich zapytań, których złożoność optymalizacji nie przekracza 50, będziemy potrzebować innej formuły:

=SUMIF(F3:F12;”<=50″;C3:C12).

9. IFERROR do zastępowania błędów

Jak to działa: jeśli formuła wykonuje nieprawidłowe działanie, ta funkcja wykrywa błąd i zastępuje go innym działaniem – wprowadzeniem tekstu lub przejściem do alternatywnej formuły. 

Składnia: =IFERROR(original_formula, value_if_error), gdzie.

• original_formula – formuła sprawdzana pod kątem błędów;
• value_if_error – działanie, które trzeba podjąć w przypadku wykrycia błędu. 

Na przykład CTR dla niektórych kluczy nie jest dostępny z powodu ograniczonej funkcjonalności programu lub braku danych w wyszukiwarce. Zamiast liczby komórki te są oznaczone myślnikami. Podczas próby wykonania obliczeń pojawi się komunikat o błędzie. Aby zastąpić go tekstem “NO DATA”, należy użyć następującej formuły:

=IFERROR(C3*D3; “NO DATA”).

Na zrzucie ekranu widać komunikat o błędzie w komórce G8. Formuła IFERROR może również działać z błędami takimi jak #DIV/0! i #ERROR!

10. TODAY, aby dodać bieżącą datę 

Jak to działa: domyślnie wyświetla bieżącą datę w formacie, ustawionym przez serwis w chmurze Google Sheets. 

Składnia: =TODAY(). Uwaga: funkcja nie ma parametrów i nie odnosi się do komórek ani wierszy. 

Na przykład, ciągle zapominasz zaktualizować datę w raporcie. Zamiast wpisywać ją ręcznie, możesz użyć prostej formuły. Za pomocą dodatkowych operatorów matematycznych można odjąć od niej określoną liczbę dni. Na przykład, powiedzmy, że chcemy wiedzieć, jaka data była dwa tygodnie temu i będzie w przyszłym tygodniu tego samego dnia. Wystarczy użyć następujących formuł:

=TODAY()-14;

=TODAY()+7. 

11. SEARCH, aby znaleźć fragment tekstu w komórce 

Jak to działa: sprawdza, czy określony fragment tekstu znajduje się w określonej komórce. Jeśli tak, zwraca numer znaku, od którego się zaczyna. 

Składnia: =SEARCH(search_query, text_to_search), gdzie:

• search_query – fragment tekstu, który trzeba znaleźć lub link do komórki, w której się znajduje;
• text_to_search – odwołanie do komórki, w której wykonywane jest wyszukiwanie. 

Ta funkcja może być używana do sprawdzania komórek pod kątem określonego tekstu. Na przykład, musimy znaleźć frazę kluczową, zawierającą słowo “Google”. Aby pozbyć się komunikatów o błędach, należy dodać omówioną powyżej formułę IFERROR. Wynik będzie wyglądał następująco:

=IFERROR(SEARCH(“Google”;B3);” “).

12. SORT do szybkiego sortowania komórek 

Jak to działa: sortuje komórki w określonym wierszu według wartości, zawartych w tym samym lub równoległym wierszu. 

Składnia: =SORT(range, sort_column, is_ascending), gdzie

• range –  wiersz, który jest sortowany;
• sort_column – wiersz z cechą, według której wykonywane jest sortowanie. Może być taki sam jak poprzedni;
• is_ascending – metoda sortowania. Jeśli jest wykonywane w porządku rosnącym, należy określić TRUE, jeśli jest malejące, należy określić FALSE. 

Na przykład musimy posortować klucze według kosztu kliknięcia reklamy kontekstowej. Formuła sortowania w kolejności malejącej będzie wyglądać następująco:

=SORT(B3:B12;E3:E12;FALSE).

Uwaga: formułę należy wprowadzić tylko w jednej komórce. Kolumna pod nią jest wypełniana i aktualizowana automatycznie. 

Formuły SEO w Arkuszach Google dla profesjonalistów 

Oparty na chmurze serwis arkusza kalkulacyjnego może być świetną alternatywą dla płatnego serwisu analitycznego. Można go używać do wyszukiwania danych w dużych tablicach i importowania informacji ze źródeł zewnętrznych. W tym celu trzeba jednak nauczyć się bardziej złożonych formuł. 

1. IMPORTRANGE do szybkiego importowania danych z innej tabeli 

Jak to działa: tworzy połączenie między dwoma plikami. Jeśli zmienisz informacje w źródle, zmienią się one w tabeli roboczej. 

Składnia: =IMPORTTRANGE(spreadsheet_url, range_string), gdzie:

• spreadsheet_url – łącze do żądanego pliku;
• range_string – adresowanie danych, które zawierają nazwę strony i tablicę komórek. 

Na przykład, chcemy wprowadzić do naszego pliku tabelę z kluczami, wielkością ruchu organicznego i złożonością optymalizacji. Aby utworzyć formułę, należy znaleźć adres URL, tytuł strony i adres tablicy. Może to wyglądać następująco:

=IMPORTTRANGE(“https://docs.google.com/spreadsheets/d/AAAAAAAAAA”, “Workplace!A1:C100”).

Należy zwrócić uwagę na kilka niuansów:

• Adres URL i adres tablicy muszą być ujęte w cudzysłów;
• nazwa strony jest oddzielona wykrzyknikiem;
• jeśli chcemy zaimportować kilka kolumn w całości, podaj tylko ich nazwy bez numerów. Na przykład “Workplace!A:C”.

2. VLOOKUP dla łatwego wyboru danych  

Jak to działa: wyszukuje określoną wartość w serii danych i kopiuje zawartość odpowiedniej komórki w równoległej kolumnie. 

Składnia: =VLOOKUP(search_key, range, index, is_sorted), gdzie:

• search_key – odwołanie do komórki, zawierającej żądaną wartość;
• range – tablica danych, w której wykonywane jest wyszukiwanie. Uwaga: formuła wyszukuje wartość w skrajnej lewej kolumnie tablicy;
• index – numer kolumny, z której zostaną pobrane informacje;
• is_sorted – typ widoku. Zalecamy, aby zawsze używać dokładnego dopasowania, które jest ustawione na “FALSE” lub “0”. Jeśli potrzebujesz przybliżonego dopasowania, możesz ustawić je na “TRUE”. 

Na przykład wybraliśmy klucze z dużej tabeli i chcemy dodać do nich złożoność optymalizacji. Formuła pozwala zmniejszyć ilość pracy ręcznej. Wygląda ona następująco:

=VLOOKUP(G3;$B$3:$F$12;5;FALSE).

Pomocna wskazówka: komórki mogą wypełniać się automatycznie. Kliknij komórkę, zawierającą formułę, i najedź kursorem na kwadrat w prawym dolnym rogu. Gdy obraz kursora zmieni się, przytrzymaj lewy przycisk myszy i przeciągnij formułę do wszystkich potrzebnych komórek. 

W takim przypadku wszystkie odwołania zostaną automatycznie dostosowane. Jest to wygodne przy wybieraniu żądanej wartości. Jednak przeszukiwana tablica musi pozostać niezmieniona. Zauważ, że aby zachować tę formę, oznaczyliśmy nazwy kolumn i numery wierszy znakiem dolara. Aby to zrobić, najedź kursorem na adres tablicy w formule i naciśnij klawisz F4 na klawiaturze. 

3. QUERY do integracji zapytania SQL 

Jak to działa: umożliwia tworzenie zapytań w języku programowania baz danych SQL. Służy do przetwarzania informacji, zawartych w tym dokumencie lub źródłach zewnętrznych. 

Składnia: =QUERY(range, sql_query), gdzie:

• range – zakres, w którym wykonywane jest sprawdzenie;
• sql_query – kod zapytania.

Na przykład mamy tablicę adresów URL z różnymi typami treści. Interesują nas posty na blogu, oznaczone jako “Blog Post”. 

Aby wybrać tylko te adresy URL, których potrzebujemy, użyjemy następującej formuły z zapytaniem SQL:

=QUERY(DATA!A:B, “select A where B = ‘Blog Post'”).

4. ARRAYFORMULA do zastosowania jednej formuły do wielu komórek 

Jak to działa: Stosuje tę samą formułę do wszystkich komórek poniżej w kolumnie. 

Składnia: =ARRAYFORMULA(array_formula), gdzie:

• array_formula – formuła, która ma zostać zastosowana do tablicy. 

Na przykład, chcemy obliczyć liczbę kliknięć, znając wielkość ruchu organicznego i CTR. Aby to zrobić dla całej tablicy, nie trzeba wielokrotnie powtarzać tej samej formuły. Można użyć następującej funkcji:

=ARRAYFORMULA(C3:C12*D3:D12). 

Uwaga: tym razem formuła nie określa komórek, ale raczej wiersze danych, które są przetwarzane przez funkcję. 

5. REGEXEXTRACT, aby wybrać żądane fragmenty tekstu 

Jak to działa: stosuje wyrażenia regularne do tablic danych – podobnie jak autokorekta w edytorze tekstu lub podczas programowania. 

Składnia: =REGEXEXTRACT(text, regular_expression), gdzie:

• text – odwołanie do komórki;
• regular_expression – wyrażenie, które ma zostać do niej zastosowane. 

Na przykład mamy tablicę adresów URL, z której chcemy wyodrębnić adres domeny bazowej. W tym celu odpowiednie jest wyrażenie regularne o składni “^(?:https?:\/\/)?(?:[^@\n]+@)?(?:www\.)?([^:\/\n]+)”. Aby uniknąć błędów, użyj funkcji IFERROR. Ostateczna formuła SEO dla Google Sheets będzie wyglądać następująco:

=IFERROR(ARRAYFORMULA(REGEXEXTRACT(A2:A,”^(?:https?:\/\/)?(?:[^@\n]+@)?(?:www\.)?([^:\/\n]+)”),””).

Przydatna wskazówka: jeśli nie jesteś zaznajomiony z wyrażeniami regularnymi, skorzystaj z zasobu RegexR, który szczegółowo opisuje ich składnię. 

6. IMPORTXML do indeksowania stron internetowych 

Jak to działa: funkcja podąża za linkami i używa języka zapytań XPath do pobierania potrzebnych informacji. 

Składnia: =IMPORTXML(url, xpath_query), gdzie

• url – adres komórki zawierającej łącze;
• xpath_query – zapytanie XPath. 

Na przykład chcemy użyć formuły XML Google Sheets, aby uzyskać ranking SEO stron poprzez wyodrębnienie z nich metatagów. Aby uzyskać tytuł, potrzebne jest następujące zapytanie:

=IMPORTXMLA2,”//title”).

Przydatna wskazówka: polecamy samouczek do nauki składni XPath. Możesz również uzyskać niezbędne zapytania w trybie programisty Google Chrome. Aby to zrobić, kliknij prawym przyciskiem myszy potrzebny element i wybierz:

Formuły Google Sheets – potężne narzędzie do darmowej analityki SEO 

Przy odrobinie umiejętności, cierpliwości i praktyki można generować raporty optymalizacji pod kątem wyszukiwarek, które są tak dobre, jak drogie płatne serwisy. Korzystanie z formuł Google Sheets do rankingów SEO, zarządzania danymi i gromadzenia danych pozwoli zaoszczędzić mnóstwo czasu i skupić się na zadaniach, które mają największe znaczenie. A to nie wszystko, ponieważ arkusze kalkulacyjne obsługują makra. Ale to już temat na inny artykuł.

Często zadawane pytania 

Jakie podstawowe formuły SEO są dostępne w Google Sheets? 

Niektóre bardzo przydatne funkcje – COUNTIF i SUMIF do liczenia i dodawania według warunków, IF – do sprawdzania, czy warunek jest spełniony, SPLIT – do dzielenia komórek i CONCATENATE – do łączenia. 

Czy mogę używać formuł Microsoft Excel SEO w Google Sheets? 

Tylko te, które wykorzystują podstawowe operacje matematyczne – dodawanie, mnożenie itp. Bardziej złożone funkcje różnią się składnią. 

Jak utworzyć formułę SEO w Google Sheets? 

Wybierz komórkę, wprowadź znak “=”, a następnie żądaną funkcję i jej parametry. Aby odwołać się do komórek lub wierszy, wprowadź ich adresy w odpowiedniej części formuły.